Zwemles, er zijn vast al veel blogs over geschreven.
Meestal van lieve moeders die zich wekelijks in onmogelijke bochten moeten wringen om hun kind goed gevoed en op tijd op de zwemles te krijgen. Als het kind dan in het water spettert en ploetert zitten de moeders bij elkaar. Even elkaars drukke schema’s vergelijken, verschillen in opvoeding bespreken en beklagen over de onmogelijke zwemlestijden. Om na 45 minuten met een glimlach te kunnen zeggen; ‘Tot volgende week ;)’.
Als ouders zo klagen, waarom zoeken ze dan geen alternatief? Een turbocursus kan, maar dat kost extra geld en heeft ook een enorme impact op de gezinstijd en planning. Actiegroepen om het schoolzwemmen weer in te voeren stranden ook. Blijkbaar wegen die extra investeringen niet op tegen de negatieve wekelijkse stress en klaagroutine.
Opmerkelijk eigenlijk die gedeelde ergernissen over ‘ons kind naar zwemles brengen’. De meeste van ons vinden zwemmen leuk, en als kind vonden we het al helemaal fantastisch. Het gros van de mensen heeft enorm leuke herinneringen aan zwemmen, kinderfeestjes en met klasgenoten naar het buitenbad.
Waarom hoor ik zelden mensen klagen over het naar school (laten) brengen van hun kinderen? De plek om saaie reken- en taalonderwerpen onder de knie te krijgen. Zelf heb ik ook wel leuke herinneringen aan school, maar deze zijn in geen verhouding met het intense plezante gevoel wat bij mij opgeroepen wordt bij mijn herinneringen aan zwemmen. Dat kinderen naar de peuterspeelzaal, kleuterschool en basisschool moeten worden gebracht en gehaald wordt niet eens over getwijfeld. Want school is belangrijk. Maar zwemmen is dit zeker ook!!!
Zwemmen kan van levensbelang zijn, is gezond en last but no last; Zwemmen is superleuk. En geeft een heerlijk gevoel, in je eentje en met vriendjes en vriendinnetjes. Bijzonder dat het geven van de noodzakelijke drijf en zwemtools dan toch anders worden beleefd. Deze zwemlessen zijn van tijdelijk aard en leveren zoveel op voor de toekomst. Volgende keer ga ik met een andere mindset naar de zwemles van mijn dochter: ‘Yess mijn kind leert zwemmen, hoe cool is dat’ zal mijn basisgedachte zijn. Wie volgt?