Art week zonder zwembroek

‘Obsessions’ . Zo heette de tentoonstelling die ik samen met mijn lieve leuke tante deze week bezocht tijdens de ‘Rotterdam ART week’. Bij het Rotterdamse M4H-gebied was van alles te zien. We parkeerde naast ‘BRUTUS’. De ambiance van het BRUTUS gebouw op zichzelf was al geweldig; verschillende lagen, deuren en trappen in een vervallen gebouw wat op zich al prachtig was. En na elke opening wachtte weer een opvallende creatieve, diepgaande creatie. Zoals kunst hoort te doen nodigde het uit tot nadenken en wegdromen. Heel mooi en zacht vond ik de werken van Joseph Thabang Palframan; Een jonge kunstenaar die de RM Residency Award 2021 had gewonnen en nu tijdelijk in BRUTUS zijn werk toont. Hij maakte met heel veel kleur hele rustige portretten, creëerde met zwarte verf op zwart canvas nog hele mooie creaties. Steeds en andere hoek of lichtinval gaven het dan weer een nieuwe dimensie. Studio Van Lieshout was de grotere bekende naam waar we in eerste instantie voor kwamen. Mijn tante en ik hebben onze ogen, oren en zelfs neus alles laten opnemen wat we zagen. Heerlijk om zo geprikkeld te worden en soms ook een beetje scary…en dus, op de binnenplaats stond een grote anus. ‘De Anus’ in deze omgeving en in dit formaat mag dan kunst zijn, in mijn gedachten verdient deze een mooie zwembroek. Want Zwemeiland.nl heeft nou eenmaal de ‘Obsession’ met zwembroeken…Hele grote en hele kleine…. Nadat we een appeltje aten naast de Anus en gediscusseerd hadden of hier een O’Neill of PROTEST zwembroek over zou moeten besloten we naar ‘STEUR’ te gaan. Daar zagen we ook heel veel indrukwekkends. Niet alles begreep ik maar Adriaan Lokman liet echt een innoverende techniek zien. Geen idee dat dat bestond, maar adembenemend, waar zeer moderne technieken, Escher en mijn eigen drukke hoofd perfect samen kwamen. Een heerlijke dag, zelfs zonder zwembroeken met een het lekkere lokaal gebrouwen biertje aan de haven als afsluiter. Inspirerende kunst…wie weet wat we daarvan toepassen de komende tijd.